December storm- en feestmaand (Pdf)
Het uitje naar Middelstum waar we de klepel vonden, was een van de laatste droge en zonnige dagen in 2023. Want vanaf eind november tot en met de laatste dag van december was het nix anders dan bakken hemelwater en een trein aan stormen die over Lauwersoog kwamen.
In de jachthaven Noordergat zagen we dat de waterstand in de marina vaak vreselijk hoog of juist ontzettend laag was door het spuien van de naburige spuisluis. Ook de kranten stonden bol van het hoge water, natte voeten en ondergelopen kades en dorpen langs de Nederlandse waterwegen Niet alleen de regen in Nederland was de boosdoener. Samen met de regen in Zwitserland, Duitsland en België, die daar de rivieren tot de randen vulden, om vervolgens naar Nederland af te vloeien (Tja, EU met open binnen grenzen geeft je niet de keus om dat extra water bijvoorbeeld zomers te laten komen) . Vele rivieren traden buiten hun oevers en vulden de uiterwaarden, vaak met veel ongemak (artikel in Waterforum). De vele regen die niet meer in de grond wegzakte zette landerijen blank.
Op onze busritten naar Groningen of Anjum zagen we keer op keer meer water op de velden staan. Wij met de Zeezwaluw op een bok, hebben geen last van natte voeten gehad maar overwogen af en toe wel of we 2 parkieten, 2 kippen, 2 geiten etc. aan boord zouden nemen in afwachting van de duif met de olijftak.
Wel hebben we ervaren wat keiharde wind en stormen in het hoge noorden betekenen. Ondanks dat we met de boeg in de heersende wind 
en achter de loods (Z) staan en bij de kont (O) beschermd worden door een bos, voelen we harde wind wel degelijk.
Het dek is zeker 4 meter boven grondniveau (hoogte bok en vrij-boord) en wandelend aan dek voel je de wind goed. Af en toe werden we bijna weggeblazen. De vouwfietsjes in hun hoes en vastgebonden aan de mast, namen in storm Pia toch 2 x de benen. Door het vibreren van de mast (21m boven dek), lukte het ze om zich van de lijn te bevrijden en vielen om aan dek. Pas de 3de keer (3x is scheepsrecht) zaten ze stevig genoeg vast dat ze ook met storm Henk op hun plaats beleven. Zelfs ons bijbootje op 2 pallets onder de boot, nam de benen en keerde zich om. Die ligt nu niet met 1 maar met 2 lijnen vast. (klik op foto’s voor ware grootte)
De lijnen en vallen aan de mast, hadden we redelijk in bedwang, geen geklepper of getik tegen de mast. Nou ja, met vlagen van 11-12 Bft is het niet echt geruisloos moeten we bekennen.
Elke dag hielden we de regen- en windvoorspellingen in de gaten, om te bepalen wanneer we “droog” naar Groningen of Anjum konden om inkopen te doen. Dat droog lukte helaas niet altijd. Bij het bekijken van de lokale windverwachtingen vonden we een waarnemingspunt bij Lauwersoog. In grafiekvorm geven ze de ware gemeten wind weer. Wanneer je dat zo in grafiekvorm bekijkt, weet je hoeveel Bft er echt stond. Ook geeft het een idee of je eigen waarneming van sterkte overeenkwam met de gemeten sterkte. (klik op foto’s voor ware grootte)
Meestal bleek er meer wind te staan dan voorspeld en ook wat we dachten dat het was geweest afgaande op de vibratie van Zeezwaluw en het windgeloei. 
Bij beide stormen Pia en Henk zijn we ’s nachts een paar uur wakker geweest omdat we niet konden slapen door de herrie buiten. Een pot thee deed wonderen.
Nb: onze buurman (die er niet is) had 2 plastic dekkleden met elastieken over zijn giek en kuip gespannen en die klapperden als een gek. De eerste legde het loodje na Pia en de tweede streek het vaantje na Henk. Eindelijk rust voor onze tere zieltjes!
Maar als je dus een keer lekker wil uitwaaien dan is Lauwersoog best een goede plek.
Tussen de stormen, regen en sneeuw door, hebben we nog hele leuke en gezellige dingen gedaan. Allereerst een uitje naar een verrassingsfeest van de 50+1jarige Mariska in De Cocksdorp op Texel.
Voor we Tjaart’s uitnodiging konden aannemen, moesten we uitvogelen of en hoe we van Lauwersoog naar de Cocksdorp konden komen. Vervolgens de mogelijkheden van een hotelletje of B&B onderzoeken. Beiden bleken geen probleem. In B&B De Smederij, 5 deuren van de feestlocatie, bleek nog plek te zijn voor 2 nachtjes. 
Nu konden de “koffers op wieltjes” opgegraven worden en inpakken voor 3 dagen vakantie en een feestje, geweldig. Overigens was het voor de koffers de 2de keer dat ze Texel aandeden, want vanuit Curaçao mochten ze al een keer mee met de Zouterikjes. Vervolgens ging de reis met OV-kaart en “senioren” korting, met 4 bussen van Lauwersoog naar Den Helder-ferry port. Een vaartochtje naar Texel en dan als laatste de belbus “Texelhopper” naar de Cocksdorp. De hele reis nam slechts 4 uur in beslag omdat alle bussen/pont/belbus keurig op elkaar aansloten. Bijna voor de deur van onze B&B stapten we uit.
Het was een geweldig leuke B&B. Een hele mooie ingerichte kamer “Vuur” met zithoek met 2 luie stoelen en TV, een eethoek en een afgeschermde (kastenwand) slaapruimte met douche en toilet. We konden koffie en thee zelf maken en serviesgoed was aanwezig. Dus de meegebrachte wijn gedronken uit echte wijnglazen. (klik op foto’s voor ware grootte)
Het voortreffelijke ontbijt, met elke ochtend een culinaire verrassing, werd beide ochtenden op ludieke wijze gebracht, alles in een aardappel kratje en zelfs op zondag met een zacht gemutst eitje! (klik op foto’s voor ware grootte)
Op zaterdag was het verrassingsfeest voor Mariska en iedereen was al aanwezig en muisstil toen Linde en Berber met hun geblinddoekte moeder tussen zich in het restaurant binnen loodsten. Mariska werd op een stoel gezet en Tjaart wees alle gasten één voor één aan die dan “Hallo Mariska” zeiden. Daarna mocht ze de blinddoek afdoen en zag minstens 75 lachende gezichten. Tjaart ’s verrassing was compleet geslaagd! De rest van de dag vulden zich met gezellige gesprekken, heerlijke hapjes, een lunch en ’s avonds werd met een select gezelschap deze bijzondere dag afgesloten met Pizza eten bij de Italiaan. (klik op foto’s voor ware grootte)
’s Middags hadden wij nog een korte wandeling over de dijk gemaakt om toch nog even de zee te zien.
Op zondag reisden we weer net zo snel terug naar Lauwersoog om na te genieten van ons uitje.
Vervolgens was het al bijna Kerst en moest de Zeezwaluw nog in Kerstsfeer gebracht worden. De zak met ballen en lichtjes opgegraven en als eerste alle 3 lichtsnoeren langs de boekenplanken gedrapeerd. Een snoer met kerstballen in een waterkaraf gaf een leuk sfeervol effect net als de nep kaarsen (LED op baterijen). De ballen zijn in de zak gebleven alleen 2 gouden ster-ornamenten zijn opgehangen. Deze lieten veel gouden “stofjes” los en het tapijt en kussens zaten eronder. De ornamenten kregen al snel een “functie elders”.
Ons eigen kerstdiner, samen aanboord van de Zeezwaluw, was dit keer deels zelfbereid en deels prefab. Bij onze hof traiteurs Lidl en Appie zijn kant-en-klare delicatessen te koop. Dit jaar hebben we daar deels gebruik van gemaakt. Het scheelde behoorlijk wat werk aan inkopen en voorbereiden en het was giga-lekker.
Eerste Kerstdag; Voorafje; Kerst garnalen cocktail. Hoofdgerecht; Ossenhaas in rode wijnsaus, met groene asperges in bacon met pommes duchesse. 
Nagerecht; Tiramisu, Afsluiter; Irish coffee met bonbons
Tweede kerstdag: Voorafje; Pastei met Hertenragout, Hoofdgerecht; Kalkoen Rollade met gewokte groentes en pommes duchesse, Nagerecht; Tiramisu (je krijgt het als bescheiden eters zoals wij zijn niet in 1 keer op), Afsluiter; weer Irish coffee met bonbons omdat het zo goed beviel!
Dit jaar dus maar 2 nieuwe recepten in Pdf onder het kopje “Feestelijke recepten”, nl De Kerst garnalen cocktail en de Ossenhaas in rode wijnsaus.
Vlak voor de jaarwisseling kwamen onze buurtjes van de “Grand Boys” uit de Oosterhaven gezellig op bezoek en samen hebben we bij visrestaurant “Schierzicht” een heerlijke en gezellige vis-lunch gegeten. Vlak daarna, op oudejaarsdag kwamen Erica en Thomas “SY Luna” gezellig langs en brachten oliebollen mee zodat we toch nog een beetje een “oude jaar traditie” beleven. Zij liggen met de Luna voor de winter in Zuid-Spanje en waren op “tournee” in Duitsland en Nederland en Lauwersoog lag “min of meer” op de route. Het was erg gezellig om de laatste nieuwtjes en verhalen van elkaar horen. Uiteraard weer een lunch bij Schierzicht (er is hier niet veel anders op loopafstand) en de tijd vloog weer om. Het zal wel even duren voor we deze Vertrekkers weer in levendelijve zien.
Heel onverwacht hadden we ook nog een “Oudejaars-party” met mede-overwinteraars in de jachthaven. Gerrie van “SY Anna” appte en vroeg of wij ook aanboord waren met O en N en zo ja, of we iets gezamenlijks konden doen. Leek ons ook erg gezellig. We mochten gebruik maken van het Clubhuis met kachel, waarvan de thermostaat op tijd aangezet werd. Om 22 uur verzamelen in het sfeerrijke Clubhuis “’t Rode Hoofd”, waar Ger het al behaaglijk warm had gemaakt. Nog even het meubilair organiseren en de tafel vol zetten met de meegebrachte hapjes en drankjes (was natuurlijk veel te veel!). Vervolgens konden we ge4en lekker lui op de bank of luie stoel genieten van de oudejaarsconference van Micha Wertheim. Jullie snappen wel dat het erg gezellig was en door het uitgebreid napraten we waren pas om 3 uur terug aanboord.
Een gedenkwaardige december maand die we afsluiten met een prachtige zonsondergang over de buur-jachthaven “Het Boze Wijf” naar het Lauwersmeer.
Wordt vervolgd.
Op de nieuwe pagina voor de verzamelde werken uit 2024, klik hier
Voor de Zeezwaluw Suffertjes uit 2023 klik hier
gemaakt. De eerste vaartocht wordt richting werf. Ons Zeezwaluwtje heeft een broodnodige schoonmaakbeurt nodig en daarna een paar lagen nieuwe antifouling.
maar aan het eind begrijpen jullie alles. Het begon allemaal met de ontmoeting van Marten, een medezeiler die zijn zeilboot Laska voor de winter op de kant in Lauwersoog heeft staan.
28 november was voor ieder een geschikt moment. We hadden alle spullen gereed gezet, Riens zou mee voor een “rondje shoppen” in Groningen terwijl Ineke in die tijd even met de bus naar de supermarkt op en neer zou gaan. Mooi geregeld dachten we. Maar nix bleek minder waar, Marten had de 28ste een hele dag gepland samen met ons. ‘s ochtends een rondje Groningen, lunchen in Middelstum en dan ’s middags een bezoek aan de Hippolytuskerk met het bijzondere carillon in Middelstum. Daar hadden we beiden natuurlijk wel oren naar!
Nog verder omhoog via steeds smaller wordende trappen (geen sinecure voor 2 zeeschuimers) tot een ruimte waar de 4 uurwerken (elke zijde van de toren 1) zijn. Eén van de luikjes die open kunnen is voor de gigantisch lange vlaggenstok met vlag. 
Met een speciaal systeem wordt op feest- en bijzondere dagen de vlag naar buiten gestoken. Pas is de oude (zware) houten vlaggenstok vervangen door een lichtere aluminium versie. Het geheel ziet er nu piekfijn uit!
Hier bespeelt de beiaardier het handklavier voor speciale concerten, terwijl de toeschouwers in de kerk zitten te luisteren. De beiaard is ingericht met een zogenaamd “broeksysteem”. Dit is een eenvoudig draden stelsel tussen de toets en de klepel. Daar is dus die klepel uit dit verhaal! Zie tekening ter verduidelijking.
Niet alleen wij vonden dit indrukwekkend, ook hele kolonies vliegen hadden deze ruimte als winterwoonplaats gekozen. Ze zaten zelfs op de bollen van het handklavier.
geleerd over klokken, klepels, carillons, commissies en oude kerkgebouwen. Nog even alle (zware) inkopen via de lijnenlift aanboord hijsen en wij onszelf via de ladder. De laatste trap voor van vandaag!
Zo halverwege de maand december met de Kerstversiering en schitterende verlichting overal, overdenk je toch zo nu en dan het afgelopen jaar. 2021 was een jaar waarin veel gebeurde i.v.m. Corona, dat weet iedereen en behoeft geen beschouwing meer van ons.
Voor het eerst in 19 jaar hebben we weer een volledig jaar in Nederland doorgebracht. Voor ons geen straf, zeker niet in het mooie Groningen en de fijne jachthaven bijna in het centrum van de stad. Het was wel even wennen aan de kou, zeker in februari met temperaturen van -15°C. Bijzonder om de schaatsgekte weer mee te maken en te zien hoe de enthousiastelingen naast ons bootje de schaatsen onder bonden en zwierend hun rondjes op de stadsgrachten (diepen) begonnen. Sneeuw en hagelstormen kwamen en gingen in de donkere wintermaanden, maar ons kacheltje hield ons lekker warm.In de lente en zomer, met een zonnetje maar ook met meer regen dan ons lief was, konden we weer genieten van het “buitenleven” in de kuip en de lange avonden met daglicht. De herfst met harde ZW-wind kwam gelukkig redelijk laat. Nu is de winter weer aangekomen maar echt koud (vriezen) is het nog niet.
Intussen hebben we ons het hele afgelopen jaar prima vermaakt.
In 2022 zijn we er gewoon weer met “Het Zeezwaluw Suffertje” en de Reisverhalen.
oorbereiding van hun reis naar onbekende oorden in de Westelijke Caribische Zee. De reis zou via Colombia, San Blas, Panama, Costa Rica, Nicaragua, en Honduras gaan en uit komen in Belize.
van de diverse regen seizoenen, waar het volgende hurricane seizoen door te brengen én waarheen na Belize. Want vanaf Belize gaat elke bestemming tegen de wind in.
bootverzekeraar Panteanius. Naar aanleiding van de hurricane schadeposten in het Caribische gebied (Irma en Maria) van vorig jaar heeft Panteanius met ingang van 2018 haar bootverzekering voor de Caribische Zee drastisch gewijzigd. Naar aanleiding daarvan is de hurricane gebiedsindeling en de voorwaarden waaraan de bootbezitter moet voldoen, veel ongu
nstiger geworden. Daar bovenop komt het feit dat de jaarlijkse premie met bijna 80% wordt verhoogd.
Voor de Zeezwaluwtjes was dit bericht een reden om diep na te denken. Zijn de bestaande plannen zo veelbelovend dat we met plezier een goed deel van ons budget inleveren bij de verzekeraar? Een uitspraak van Wim Zonneveld borrelt op uit een grijs verleden; “dat eet ik er niet aan af meneer Sonneberg” en dit galmt nog een tijdje na.
wtjes realiseren zich al snel dat een tocht naar Europa qua verzekering, het prijsverschil in boodschappen en scheepsonderdelen een extra te besteden bedrag van €700.= per maand gaat betekenen.
Welkom aan boord SY Zeezwaluw 